Zakończenie stosunku pracy wiąże się z koniecznością dopełnienia szeregu formalności. Przede wszystkim pracownik powinien rozliczyć się z pobranych zaliczek, jak również wydać swojemu szefowi służbowe mienie. Z kolei pracodawca zobowiązany jest do wystawienia świadectwa pracy. Czynność ta jest ograniczona czasowo – skuteczne doręczenie pracownikowi tego dokumentu jest możliwe jedynie w ciągu tygodnia od ustania stosunku pracy. Jeżeli działanie to nie zostanie należycie wykonane, pracodawca naraża się na odpowiedzialność cywilnoprawną oraz przed organami inspekcji pracy. Niestety, w wielu wypadkach wydanie stosownego dokumentu jest niemożliwe. Zdarza się, że kadrowa ma tyle obowiązków, że nie jest w stanie wywiązać się z nich w określonym terminie. Wówczas stosowny akt zobowiązany jest wystawić sam pracodawca.
W tym celu niezbędne jest znalezienie informacji, jak wypełnić świadectwo pracy poradnik krok po kroku
Taka pomoc wydaje się być nieoceniona, bowiem z treści informatora możliwe jest zyskanie pełnej i rzetelnej wiedzy na temat obligatoryjnych elementów takiego aktu.
W pierwszej kolejności niezbędne jest określenie, ile dni urlopu wypoczynkowego w ciągu roku wykorzystał dany pracownik. Informacja ta jest potrzebna przyszłemu pracodawcy, bowiem na tej podstawie udzieli on pozostałych dni płatnych w przeciągu roku. Bardzo ważnym elementem świadectwa pracy są również dane o wykonywaniu obowiązków zawodowych w warunkach szczególnie szkodliwych. Jeżeli takie miały miejsce w danym zakładzie pracy, pracownik jest upoważniony do skorzystania z możliwości wcześniejszego przejścia na emeryturę. Oczywiście omawiany akt powinien spełniać również szereg innych wymogów formalnych, takich jak personalia osoby, której świadectwo dotyczy, oraz okres zatrudnienia. Ten ostatni jest bardzo ważny w sytuacji, gdy dana osoba zamierza ubiegać się o przyznanie świadczenia dla osób bezrobotnych. W przypadku, gdy świadectwo pracy będzie zawierało nieścisłości, pracownik może w terminie tygodnia od jego otrzymania żądać jego sprostowania. Jeżeli nie dopełni on tego warunku, późniejsze skorygowanie określonych zapisów będzie możliwe tylko na drodze sądowej. Dlatego zdecydowanie lepiej jest sprawdzić, czy akt nie zawiera błędów.
